Plan A, Plan B, Plan C,.....

Plan A: vertrek tussen 9 uur en half 10 in de ochtend vanaf Debre Berhan, zodat we tussen 2 en 3 bij de school 40 km voorbij Ataye zijn om de 200 Solarlampen te overhandigen.

Plan B: omdat nog 1 van de Ethiopische fietsers van het vliegveld in Addis opgehaald moest worden en de vlucht enigszins verlaat is, is het inmiddels 12.00 uur en besluiten we eerst te lunchen. We vertrekken vervolgens om ca. 13.00 uur richting Ataye, zodat we hopelijk om een uur of 5 bij de school kunnen zijn.

Plan C: na ongeveer 2 uur rijden heeft de rechter voorrem van de minibus het begeven en kunnen we in ieder geval niet met z'n allen naar de school. De auto met ons als Nederlandse deelnemers en de pickup met de fietsen en enkele Ethiopische deelnemers gaan door en de rest blijft achter om de rem te laten afkoelen en een noodreparatie uit te voeren.

Plan D: Een uurtje later krijgt de auto een lekke band. Het wegdek is abominabel slecht en we zijn blij dat we het dorp met de auto gaan bezoeken en dat we niet heen en/of terug hoeven te fietsen. De hevige regenval van de laatste dagen heeft ook geen goed aan het wegdek gedaan.

Plan E: Op dat moment zien we ook dat een van de fietsen (de mijne...) onderweg ergens van de pickup afgevallen moet zijn, want hij staat er niet meer op !!! Een vrachtwagenchauffeur ziet ons staan en meldt dat hij een stuk terug inderdaad een fiets heeft zien liggen. De pickup moet omdraaien en alleen de auto met ons 4 Nederlanders haast zich verder naar het dorp. Uiteindelijk komen we tegen 6 uur daar aan, nog net voor het donker wordt. Een geweldig ontvangst van een paar honderd, inmiddels verkleumde kinderen en hun ouders, teachers en andere dorpelingen verwelkomt ons met muziek, zang, vlaggen en applaus. Samson geeft uitleg over het gebruik van de lamp en we worden nog uitgenodigd voor een drankje in de plaatselijke bar. De pickup heeft het dorp gelukkig inmiddels ook bereikt. Morgen zullen de laatste lampen (die nog in de minibus achtergebleven zijn) worden gebracht, en vervolgens worden uitgedeeld en worden de contracten getekend. Wij keren weer terug naar het dichtsbijzijnde wat grotere plaatsje naar ons hotel ("ritje" van 2 uur in het donker)en nemen onderweg nog 2 lifters mee, die de laatste bus gemist hebben. Om 10 uur eten we nog wat en gaan we op tijd richting bed om morgen aan de 1e echte fietsdag te beginnen. Het was een enerverende dag, die we niet snel zullen vergeten.

Margot