Frikandellen en klompen

Vandaag geen etappe op het programma maar een rustige dag maar geenszins een rustdag. In plaats van aan fietsen hebben we onze energie namelijk besteed aan het bezoeken van scholen, waar we tot onze verrassing zeer leergierige enthousiaste kinderen ontmoetten die ademloos naar de meegebrachte filmpjes keken en daarna zeer rake vragen stelden. Waardoor ze leerden dat Nederlanders met klompen in de sneeuw lopend, frikandellen etend en melk drinkend zich door het vlakke land begeven.

Ook hebben we vandaag voor 3 dagen gegeten, niet alleen omdat het zo lekker smaakte maar ook omdat daar vriendelijk vanaf Ethiopische zijde op werd aangedrongen.We hebben geluncht aan de rand van een kratermeer met laagvliegende ibissen, lelijke mareboes, pelikanen en een met een vrachtwagenbinnenband overpeddelende visserman.

Een van de deelnemers had voetbalshirtjes om uit te delen. Tegenover ons hotel bevond zich een stoffig veld, netjes in 2 delen verdeeld, waar in onze ogen bijna professioneel werd gevoetbald. De uitdeelstrategie was al volgt: nadat vastgesteld was wie de captains waren, werden deze aan de hand meegenomen en gevraagd of ze de taak op zich wilden nemen de shirtjes te verdelen. Na de overhandiging van het juiste aantal shirtjes, laaide het stof op het veld even hoger op, alvorens deze weer neerdaalde en de rust terugkeerde.

Noud