Kleurrijk Ethiopië

Ethiopië is een lappendeken van verschillende culturen en gewoonten. En dat merken we, fietsend door Ethiopië, elke dag. Zo reageert iedereen op het platteland en in de kleine dorpen vrijwel zonder uitzondering zeer positief op ons. De een wat meer uitgelaten dan de ander, maar de aanmoedigingen zijn talrijk. Ik vind het het leukste als kleine kinderen aarzelend, want toch ook wel spannend, hun hand opsteken als ik ze al langsrijdend uitnodig tot een high-five.
Maar ook alle volwassenen die we passeren groeten ons (terug).
De ontmoetingen tijdens de rustmomenten spreken ook boekdelen: meteen komen er een aantal kinderen en volwassenen uit nieuwsgierigheid op je af om vaak bescheiden op een gepaste afstand te blijven staan. Volwassenen die in het Amhaars worden aangesproken door onze Ethiopische compagnons vragen geïnterresseerd wat we aan het doen zijn en spreken hun waardering uit. De kinderen willen ons graag gewoon een hand geven en degenen met het meeste lef komen met uitgestrekte hand op ons afgerend. Als de rest ziet hoe wij reageren durven er meer te komen.
In grotere dorpen en steden is de reactie over het algemeen anders als de Cycle for Light fietskaravaan passeert of pauseert. Men is minder verlegen en we verzamelen tijdens een pauze daardoor al snel een hele fanclub om ons heen. En diegenen met het meeste lef vragen of ze met onze fietsen mogen rijden. En als we dan nee verkopen, want dat willen ze allemaal wel, met allemaal geen tot weinig fietservaring in een drukke straat met kriskras overstekende voetgangers die het al drukgenoeg hebben op de hard rijdende auto's te letten, laten ze hun ongenoegen verbaal blijken. Als we moe maar voldaan na het fietsen 'smiddags de omgeving van onze slaaplocatie verkennen, wordt er continu op je gereageerd. In de meeste gevallen wel positief maar zoveel aandacht draagt niet bij aan een ontspannen wandeling waarbij we zonder de omgeving te willen verstoren gewoon willen zien wat er allemaal gebeurd.
Maar ook op deze regel is er weer een uitzondering: vanmorgen vertrokken we uit de stad Debre Zina waar iedereen overal op ons reageert. Vanmiddag arriveerden we, 62 km verder, in de stad Debre Berhan, waar we tot mijn verbazing op ons gemak de bedrijvigheid op en langs straat konden bekijken zonder steeds maar nageroepen te worden. Een prima locatie om morgen onze zeer welkome rustdag door te brengen!

Noud.

Alle donaties zijn welkom!